Wybór i nieokreśloność jako komponenty semantyczne przymiotnika dowolny
Main Article Content
Abstrakt
The article discusses syntactic and semantic features of the adjective dowolny ‘any’. The adjective in question refers to an object that the speaker intends to choose from a set of many elements. However, it doesn’t matter which object will be chosen. In the moment of choice the object loses its feature of “anyness”. The nominal phrase with the adjective dowolny represents indefinite description and this phrase can occur only in non-declarative sentences. The adjective dowolny is semantically related to the pronouns with the morpheme -kolwiek ‘any’.
Downloads
Article Details
Autor, zgłaszając tekst do redakcji czasopisma „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica”, zaświadcza, iż jest on rezultatem wyłącznie jego własnej twórczości, że treść artykułu nie była dotychczas publikowana oraz że utwór nie narusza w żadnym stopniu praw autorskich ani praw pokrewnych innych osób, jak również innych praw osób trzecich, a także, że niczyje prawa do utworu (lub jego jakiejkolwiek części) nie zostały pominięte. Po podpisaniu umowy prawa majątkowe do opublikowanych materiałów zostają przeniesione na Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
Rocznik „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica” to czasopismo o otwartym dostępie, a cała jego zawartość jest udostępniana bezpłatnie dla użytkowników i instytucji na zasadach licencji Creative Commons CC-BY-NC-ND 4.0 (uznanie autorstwa, użycie niekomercyjne, bez utworów zależnych). Na podstawie tej licencji autorzy zgadzają się, że ich prace mogą być zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do jakichkolwiek celów, za wyjątkiem celów komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze strony autora lub wydawcy. Każdy może prace te czytać, pobierać, kopiować, drukować, rozpowszechniać oraz przetwarzać, pod warunkiem poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Publikowanych tekstów nie można wykorzystywać do tworzenia utworów zależnych (np. do tłumaczenia ich i publikowania w innym języku bez zgody wydawcy). Jest to zgodne z definicją otwartego dostępu BOAI (Budapest Open Access Initiative) „Studia Linguistica”nie pobiera opłat za składanie artykułów ani ich przetwarzanie.
Autor, przesyłając artykuł do redakcji „Studia Linguistica”, bezwględnie zgadza się z poniższymi punktami:
-
Oświadczam, że jestem Autorem lub Współautorem nadesłanego tekstu. Przesłany tekst nie był nigdzie publikowany, jest całkowicie oryginalny i nie narusza w żadnym stopniu praw autorskich ani praw pokrewnych innych osób, jak również innych praw osób trzecich, a także, że niczyje prawa do utwory nie zostały pominięte.
-
Oświadczam, że nadesłany tekst nie został złożony do recenzji lub/i publikacji w innym czasopiśmie.
-
Przyjmuję do wiadomości, że Autor ponosi pełną odpowiedzialność za każdy przypadek plagiatu, niezależnie od tego, czy został on wykryty podczas procesu recenzji, czy po publikacji w „Studia Linguistica”.
-
Oświadczam, że ponoszę pełną odpowiedzialność finansową i prawną za wszelkie roszczenia związane z utworem.
-
Potwierdzam uznanie wszystkich źródeł danych wykorzystanych i cytowanych w badaniach.
-
Potwierdzam, że artykuł został wykonany z należytą starannością zgodnie ze standardami edytorskimi „Studia Linguistica”.
Bibliografia
Andrejewicz U., 2001, Polskie zaimki rzeczowne w ujęciu gramatycznym, Białystok.
Google Scholar
Błaszczak J., 1999, ‘-Kolwiek’ pronouns in Polish: negative polarity items or free choice items or both?, [w:] Beiträge der Europäischen Slavistischen Linguistik (Polyslav) 2, red. K. Böttger, M. Giger, München, s. 51–62.
Google Scholar
Bogusławski A., 1998, The semantic primitives ‘someone’, ‘something’ and the Russian contradistinction -нибудь vs. -то, [w:] Funktionswörter im Polnischen, red. M. Grochowski, G. Hentschel, Oldenburg, s. 33–53.
Google Scholar
Cyra K., 2001, Czy rzeczywiście „ktokolwiek” znaczy ‘każdy’? „Polonica” XXI, s. 69–76.
Google Scholar
Danielewiczowa M., 1998, O szczególnych właściwościach 1.os. l. poj. czasu teraźniejszego pewnych czasowników mentalnych, „Prace Filologiczne” XLIII, s. 119–129.
Google Scholar
Dróżdż-Łuszczyk K., 2006, Studium konstrukcji elektywnych we współczesnej polszczyźnie, Warszawa.
Google Scholar
Grochowski M., 1997, O strukturze semantycznej zdań z zaimkiem „ktokolwiek”, „Polonica” XVIII, s. 103–113.
Google Scholar
Grochowski M., 2000, Funkcja intratekstualna leksemów a ich cechy gramatyczne (analiza wyrażenia „wszelki”), „Poradnik Językowy” 5, s. 1–10.
Google Scholar
Grzegorczykowa R., 1972, Funkcje semantyczne tzw. zaimków nieokreślonych w języku polskim, „Prace Filologiczne” XXII, s. 63–83.
Google Scholar
Grzegorczykowa R., 1987, Zaimki uogólniające a mechanizmy tworzenia zdań ogólnych, „Prilozi MANU” XII, 2, s. 133–140.
Google Scholar
Grzegorczykowa R., 2010, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa.
Google Scholar
Karolak S., 1987, O nieokreśloności, [w:] Studia gramatyczne bułgarsko-polskie II. Określoność / nieokreśloność, red. V. Koseska-Toszewa, J. Mindak, Wrocław, s. 41–64.
Google Scholar
Kiklewicz A., 1993, Dlaczego „ktokolwiek” znaczy ‘każdy’, a „ktoś” znaczy ‘nikt’? „Poradnik Językowy” 9–10, s. 518–523.
Google Scholar
Kiparsky P., Kiparsky C., 1971, Fact, [w:] Progress in Linguistics, red. M. Bierwisch, R. Hei- dolph, The Hague, s. 143–173.
Google Scholar
Laskowski R., 1998, Zagadnienia ogólne morfologii, [w:] Gramatyka współczesnego Języka Polskiego. Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, Warszawa, s. 27–86.
Google Scholar
Milewski T., 1965, Językoznawstwo, Warszawa.
Google Scholar
Nagórko A., 1996, Zarys gramatyki polskiej, Warszawa.
Google Scholar
Padučeva E.V., 1992, Wypowiedź i jej odniesienie do rzeczywistości (referencyjne aspekty znaczenia zaimków), Warszawa.
Google Scholar
Růžička R., 1973, Indefinite pronouns and quantification (кто-тo and кто-нибудь in modern standard Russian), [w:] Liczba, ilość, miara, red. Z. Topolińska, M. Grochowski, Wrocław, s. 49–75.
Google Scholar
Szumska D., 2007, Przymiotnik jako przyłączone wyrażenie predykatywne. Analiza formalizacji struktur propozycjonalnych w warunkach predykacji niezdaniotwórczej, Kraków.
Google Scholar
Szupryczyńska M., 1980, Opis składniowy polskiego przymiotnika, Toruń.
Google Scholar
Topolińska Z., 1977, Wyznaczoność (tj. charakterystyka referencyjna) grupy imiennej w tekście polskim. II. Argumenty niescharakteryzowane, grupy generyczne, „Polonica” III, s. 59–78.
Google Scholar
Topolińska Z., 1984, Składnia grupy imiennej, [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa, s. 301–389.
Google Scholar
Wajszczuk J., 2010, Functional class (so called „part of speech”) assignment as a kind of meaning-bound word syntactic information, “Cognitive Studies” / “Études Cognitives” 10, s. 15–33.
Google Scholar
Wierzbicka A., 1969, Dociekania semantyczne, Wrocław.
Google Scholar
Wierzbicka-Piotrowska E., 2011, Polskie zaimki nieokreślone. Wybrane zagadnienia semantyczne, syntaktyczne i pragmatyczne, Warszawa.
Google Scholar
Wróbel H., 2001, Gramatyka języka polskiego, Kraków.
Google Scholar