Formy adresatywne w ustnej komunikacji religijnej – aspekt empiryczno-porównawczy (na materiale współczesnego języka polskiego i ukraińskiego)
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The author talks about chosen issues connected with usage of addressing forms in oral religious communication concerning three plains of using addressing forms in communicational situational contacts with the representatives of Catholic and Orthodox Churches: usage of complete ways of expressing addressing in Polish language; usage of names; usage of titles. Those three areas of functioning the addressing forms in oral communication are examined in the framework of different directions of religious communication: clerics- -clerics, clerics-parishioners, parishioners-clerics and possibly parishioners-parishio- ners in communicational situations concerning the life of a parish. Those ways show the types of communicational situations where potentially can be found the sender and the recipient.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Author, submitting a text to the editorial board of the journal “Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica", certifies that the content of the article has not been published so far and that the work does not violate in any way the copyright or related rights of other person, as well as other rights of third parties, and that no one's rights to the work (or any part thereof) have been missed. After signing the contract, the property rights to the published materials are transferred to the Scientific Publisher of the University of the National Education Commission, Krakow.
“Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica” is an open access journal, and all its content is made available free of charge to users and institutions under the Creative Commons CC-BY-NC-ND 4.0 license (attribution, non-commercial use, no derivative works). Under this license, the authors agree that their work may be lawfully reused for any purpose, except for commercial purposes, without the prior consent of the author or publisher. Everyone can read, download, copy, print, distribute and process these works, provided that the author's marking and the original publication place are correct. Published texts may not be used to create derivative works (e.g. to translate and publish in another language without the consent of the publisher). This is in line with the BOAI (Budapest Open Access Initiative) definition. "Studia Linguistica" does not charge for submitting or processing articles.
References
Білодід І.К. та ін. (red.), 1970, Словник української мови: в 11 т., t. А–В, Київ.
Google Scholar
Бусел В.Т. (red.), 2009, Великий тлумачний словник сучасної української мови, вид. 7 (з. дод., допов. на CD), Київ – Ірпінь.
Google Scholar
Encyklopedia katolicka, 1993, red. J. Walkusz, t. 6, Lublin.
Google Scholar
Huszcza R., 1996, Honoryfikatywność. Gramatyka, pragmatyka, typologia, Warszawa.
Google Scholar
Krajski S., 2008, Savoir-vivre w kościele. Podręcznik dla świeckich, www.savoir-vivre.com. pl: Tytułowanie, przedstawianie i korespondencja w Kościele.
Google Scholar
Kucharska-Dreiss E., Umińska-Tytoń E., 2013, Z badań nad sposobami zwracania się do osób duchownych w Polsce, [w:] Kultura zachowań językowych Polaków. Materiały z VIII Forum Kultury Słowa, Rzeszów, 20–22 października 2011, red. M. Krauz, K. Ożóg, Rzeszów, s. 147–157.
Google Scholar
Łaziński M., 2000, Pan ksiądz i inni panowie. Wtórna funkcja lekceważąca jednostki pan w polszczyźnie, „Poradnik Językowy”, z. 8, s. 19–28.
Google Scholar
Łaziński M., 2006, O panach i paniach: polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa, Warszawa.
Google Scholar
Marcjanik M., 2006, ABC grzeczności językowej, [w:] Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa, s. 289–310.
Google Scholar
Marcjanik M., 2007, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa.
Google Scholar
Marcjanik M., 2014, Słownik językowego savoir-vivre, Warszawa.
Google Scholar
Pisarkowa K., 1979, Jak się tytułujemy i zwracamy do drugich, „Język Polski”, z. 1, s. 5–17.
Google Scholar
Przybylska R., Przyczyna W., 2005, Komunikacja w Kościele współczesnym, [w:] Bariery i pomosty w komunikacji językowej Polaków, red. J. Bartmiński, U. Majer-Baranowska, Lublin, s. 213–232.
Google Scholar
Пуряєва Н., 2000, Українська церковна титулатура, [w:] „Мовознавство”, nr 2–3, Київ, s. 45–57.
Google Scholar
Rittel T., 1985, Kategoria osoby w polskim zdaniu, Warszawa – Kraków.
Google Scholar
Sikora K., 2010, Grzeczność językowa wsi, cz. 1: System adresatywny, Kraków.
Google Scholar
Скаб М., 2003, Прагматика апеляції в українській мові, Навчальний посібник, Рута, Чернівці.
Google Scholar
Tomiczek E., 1983, System adresatywny współczesnego języka polskiego i niemieckiego. Socjolingwistyczne studium konfrontatywne, Wrocław.
Google Scholar
Tomiczek E., 1992, Z badań nad istotą grzeczności językowej, [w:] Polska etykieta językowa, red. J. Anusiewicz, M. Marcjanik, Wrocław, s. 15–25 (Język a Kultura, t. 6).
Google Scholar
Turij O., 2001, Grekokatolicy, łacinnicy i prawosławni w Ukrainie: przeciwko sobie, obok siebie, czy razem?, Варшавські українознавчі записки, т. 11–12, red. С. Козак, Варшава, s. 310–323.
Google Scholar
Zgółkowa H., Zgółka T., 2004, Językowy savoir-vivre. Praktyczny poradnik posługiwania się polszczyzną w sytuacjach oficjalnych i towarzyskich, Warszawa.
Google Scholar