Jednym z ważnych obowiązków czasopisma jest zapobieganie nadużyciom w publikacji. Wszelkie nieetyczne zachowania są niedopuszczalne, a redaktorzy czasopisma nie tolerują plagiatu w żadnej formie.

Plagiat jest popełniany, gdy jeden autor korzysta z innego dzieła (zazwyczaj dzieła innego autora) bez pozwolenia, uznania lub potwierdzenia. Plagiat przybiera różne formy, od dosłownego kopiowania po parafrazowanie dzieła innej osoby. Za plagiat uważa się między innymi: identyczne kopiowanie, remiksowanie (łączenie informacji z różnych źródeł w nowy dokument i przypisywanie sobie autorstwa), kopiowanie bez cytowania, autoplagiat (przytaczanie opublikowanych tekstów własnych bez odpowiedniego cytatu), niedokładne cytowanie lub odnoszenie się do nieistniejących zasobów itp.

Wszystkie nadsyłane manuskrypty są sprawdzane pod kątem oryginalności tekstu za pomocą systemu antyplagiatowego plagiat.pl. Raporty generowane przez system są archiwizowane przez Redakcję.

OBOWIĄZKI AUTORÓW

Oczekuje się, że autorzy będą zaznajomieni z niniejszymi najlepszymi praktykami etycznej publikacji:

Autorstwo: autorstwo tekstu nadesłanego do „Studia Linguistica” powinno być ograniczone do tych osób, które wniosły znaczący wkład w opracowanie, zaprojektowanie, wykonanie lub interpretację badania. Wszystkie osoby, które wniosły znaczący wkład, muszą zostać wymienione jako współautorzy. Późniejsze zmiany (np. w odpowiedzi na komentarze recenzentów, np. dodanie nowych danych) mogą uzasadnić włączenie nowego autora.

Oryginalność: autorzy muszą upewnić się, że praca, którą przesłali, jest całkowicie oryginalna. Autorzy ponoszą pełną odpowiedzialność za każdy przypadek plagiatu, niezależnie od tego, czy został on wykryty podczas procesu recenzji, czy po publikacji w czasopiśmie. Autor zobowiązuje się do ujawnienia wszelkich możliwych konfliktów interesów związanych z publikowanym tekstem.

Potwierdzenie źródeł: autorzy powinni uznać wszystkie źródła danych wykorzystywane w badaniach i cytować publikacje, które miały wpływ na ich pracę badawczą. Wszystkie źródła powinny być cytowane zgodnie ze standardami cytowania źródeł.

Standardy sprawozdawcze: autorzy powinni przedstawić dokładny opis swoich oryginalnych badań, a także obiektywną dyskusję na temat ich znaczenia.

Równoległe publikacje: redaktorzy czasopisma nie akceptują równoczesnych zgłoszeń, a autorzy nie powinni jednocześnie przesyłać tej samej pracy do innych czasopism. Oczekuje się również, że autor nie opublikuje prac opisujących te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Tłumaczenia są dopuszczalne, ale muszą odnosić się do oryginału.

Poważne błędy w opublikowanych pracach: jeśli w jakimkolwiek momencie autor odkryje znaczący błąd lub niedokładność w pracy przesłanej i opublikowanej przez „Studia Linguistica”, błąd lub niedokładność należy zgłosić redaktorom.

OBOWIĄZKI REDAKCJI

Każde zgłoszenie jest wstępnie oceniane przez redakcję czasopisma, która decyduje, czy należy je uwzględnić w publikacji.

Po wstępnej ocenie wszystkie prace badawcze są sprawdzane pod kątem oryginalności przy użyciu odpowiedniego do tego celu kanału, a następnie przekazane dwóm niezależnym zewnętrznym recenzentom w celu przeprowadzenia dwóch oddzielnych zanonimizowanych recenzji (double blind review). Każdy recenzent wydaje zalecenie, aby zaakceptować, odrzucić lub poprosić o modyfikację manuskryptu.

Redaktorzy czasopisma muszą upewnić się, że każde otrzymane zgłoszenie jest sprawdzane pod kątem zawartości intelektualnej, bez względu na płeć, orientację seksualną, kolor skóry, religię lub jej brak, pochodzenie, obywatelstwo i inne cechy tożsamości autorów.

Redaktorzy czasopisma muszą dopilnować, aby informacje dotyczące zgłoszeń autorów były poufne.

Redaktorzy czasopisma nie mogą wykorzystywać niepublikowanych materiałów ujawnionych w przesłanych pracach do własnych badań bez pisemnej zgody autora. 

Obowiązkiem redaktorów jest dopilnowanie przestrzegania zasad etyki publikacyjnej przez wszystkie strony.

PROCES DOUBLE BLIND PEER REVIEW

Wszystkie manuskrypty przesłane do „Studia Linguistica” są wstępnie oceniane przez redaktorów czasopisma, którzy decydują, czy nadesłane zgłoszenie wpisuje się w przyjęty profil naukowy i tematyczny rocznika oraz czy spełnia standardy redakcyjne adekwatne do tego typu tekstów. Artykuły badawcze uznane za odpowiednie do publikacji podlegają procesowi „podwójnej ślepej recenzji wzajemnej”, przeprowadzonej przez co najmniej dwóch niezależnych ekspertów zewnętrznych, którzy oceniają artykuł pod kątem jasności, ważności i rzetelnej metodologii. Teksty przed rozpoczęciem procesu recenzji są zanonimizowane przez Redakcję. Tożsamość poszczególnych recenzentów nie jest ujawniana autorom tekstu. Lista wszystkich recenzentów jest w każdym roku uzupełniana i publikowana na stronie internetowej i na stronie redakcyjnej czasopisma.

Jeżeli dwóch pierwszych recenzentów nie osiągnie porozumienia, zgłoszenie jest wysyłane do trzeciego recenzenta w celu podjęcia przez redakcję ostatecznej decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu pracy.

Czasopismo stara się, aby proces recenzowania był jak najbardziej otwarty, a autorzy mogą spodziewać się pełnego ujawnienia komentarzy przekazanych przez recenzentów redaktorom.

Recenzowanie trwa z reguły do 6 tygodni od momentu przesłania artykułu.

OBOWIĄZKI OSÓB RECENZUJĄCYCH

Recenzenci mogą recenzować tylko te manuskrypty, które odnoszą się do posiadanej przez nich specjalistycznej wiedzy, niezbędnej do przeprowadzenia właściwej oceny.

Po otrzymaniu zaproszenia do recenzji manuskryptu recenzenci są zobowiązani do niezwłocznego powiadomienia redaktorów, ilekroć czują się nieuprawnieni do przeglądu przydzielonego manuskryptu lub widzą trudności w dotrzymaniu terminu ukończenia recenzji.

Po zaakceptowaniu manuskryptu do recenzji recenzenci są zobowiązani do przygotowania recenzji najpóźniej w ciągu 6 tygodni.

Recenzenci są zobowiązani do napisania wszystkich recenzji w języku polskim lub angielskim oraz dołączenia komentarzy na temat oryginalności i wartości naukowej/badawczej artykułu, jego celu, metodologii, osiągniętych wyników, polemik, odniesień i jakości języka naukowego.

Recenzenci są zobowiązani traktować manuskrypt w sposób poufny i nie wykorzystywać żadnej części treści recenzowanego manuskryptu do przyszłych badań, ponieważ manuskrypt nie został jeszcze opublikowany.

Głównym zadaniem recenzentów jest obiektywna ocena jakości manuskryptu i jego konstruktywna krytyka.

Recenzenci są zobowiązani do informowania redaktorów za każdym razem, gdy znajdą podobieństwa między recenzowanym manuskryptem a innym artykułem opublikowanym lub złożonym do publikacji w innym czasopiśmie. Recenzenci są również zobligowani do poinformowania Redakcji o istnieniu konfliktu interesów związanych z publikowanym tekstem.

PROCEDURY ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW NIEETYCZNEGO ZACHOWANIA

Wszystkie zarzuty dotyczące etyki są traktowane poważnie i poddane pełnej analizie. Wszelkie nadużycia etyczne zostaną potraktowane zgodnie z dobrymi praktykami Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics).

Drobne wykroczenia będą rozpatrywane bez konieczności głębszej konsultacji. Autorzy będą mieli możliwość ustosunkowania się do wszelkich zarzutów i ich rozsądnego wyjaśnienia.

Poważne przewinienie może wymagać poinformowania pracodawców oskarżonego. Redaktorzy, w porozumieniu z wydawcą, muszą podjąć decyzję, czy zaangażować pracodawców, czy też samodzielnie zbadać dostępne dowody lub skonsultować je z dodatkowymi ekspertami.

W przypadku, gdy redaktorzy mają wyraźne dowody na to, że: ustalenia przedstawione w publikacji są niewiarygodne; ustalenia powstały w wyniku niewłaściwego postępowania albo niezamierzonego błędu; ustalenia zostały wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiedniego odniesienia, zgody lub uzasadnienia; opublikowany materiał stanowi plagiat lub zawiera nieetyczne badania itp. – opublikowane materiały zostaną wycofane zgodnie z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacji (COPE) (http://publicationethics.org/resources/guidelines).