After fifty years. Once again about the Polish genitive of the first person singular
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
1968 saw the publication of Józefa Kobylińska’s monograph entitled Rozwój form dopełniacza liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju męskiego w języku polskim [The development of the forms of the genitive singular of masculine nouns in the Polish language]. Whoever intends to write about the Polish masculine genitive singular cannot neglect this publication, especially so because the selection of the endings -a and -u still poses a problem for modern Poles. The author of the article intends to supplement the fragments of the monograph which refer to the sources of the vacillations in the selection of endings. She puts forward a thesis that the source of the ending -u in the genitive was not only the 2nd declension but also the forms of the dative of the 1st declension. The author continues to ask, why the ending -a was preserved by animate nouns. It turns out that among all the functions of the genitive (genetivus qualitatis, genetivus partitivus, genetivus absolutus) Saxon genitive was the prevailing one; a noun in the genitive indicated the possessor, and the latter was a person, less frequently an animal. Possessive form expressed by the dative (cf. Bogu rodzica) was not pure, it frequently connoted an existential function.
Downloads
Article Details
Author, submitting a text to the editorial board of the journal “Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica", certifies that the content of the article has not been published so far and that the work does not violate in any way the copyright or related rights of other person, as well as other rights of third parties, and that no one's rights to the work (or any part thereof) have been missed. After signing the contract, the property rights to the published materials are transferred to the Scientific Publisher of the University of the National Education Commission, Krakow.
“Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica” is an open access journal, and all its content is made available free of charge to users and institutions under the Creative Commons CC-BY-NC-ND 4.0 license (attribution, non-commercial use, no derivative works). Under this license, the authors agree that their work may be lawfully reused for any purpose, except for commercial purposes, without the prior consent of the author or publisher. Everyone can read, download, copy, print, distribute and process these works, provided that the author's marking and the original publication place are correct. Published texts may not be used to create derivative works (e.g. to translate and publish in another language without the consent of the publisher). This is in line with the BOAI (Budapest Open Access Initiative) definition. "Studia Linguistica" does not charge for submitting or processing articles.
References
Berstein S., 1985, Zarys gramatyki porównawczej języków słowiańskich. Alternacje. Tematy imienne, tłum. J. Wawrzyńczyk, Warszawa (tytuł oryginału: Oчерк сравнительной грамматики славянских языков, 1961).
Google Scholar
Brodowska (Honowska) M., 1955, Historyczne procesy przekształceń polskiego celownika w formy przyimkowe, „Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej” I, s. 9−57.
Google Scholar
Gawęda E., 1981, Tendencje normatywne w zakresie wariantywnych form gen. sg. masc. rzeczowników, „Studia Polonistyczne”, t. IX, s. 159−170.
Google Scholar
Kempf Z., 1978, Próba teorii przypadków, cz. I, Opole.
Google Scholar
Klemensiewicz Z. i in., 1966, Zapomniane konstrukcje składni staropolskiej, Wrocław.
Google Scholar
Klemensiewicz Z. i in., 1971, Zapomniane konstrukcje składni średniopolskiej. Wybór przykładów, Wrocław.
Google Scholar
Kleszczowa K., 1996, Staropolskie pogranicza fleksji i derywacji, [w:] Studia historyczno językowe 2, red. M. Kucała, Kraków, s. 23–30.
Google Scholar
Kobylińska J., 1968, Rozwój form dopełniacza liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju męskiego w języku polskim, Wrocław–Warszawa–Kraków.
Google Scholar
Kuryłowicz J., 1987, Słowiański genetivus po negacji, [w:] Studia językoznawcze. Wybór prac opublikowanych w języku polskim, Warszawa, s. 462−465.
Google Scholar
Łuczyński E., 1973, Zagadnienie repartycji końcówek dopełniacza liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju męskiego we współczesnym języku polskim, „Prace Językoznawcze” nr 2, s. 73−90.
Google Scholar
Mańczak W., 1953, O repartycji końcówek dopełniacza -a : -u, „Język Polski” XXXIII, s. 111−127.
Google Scholar
Olma M., 2002, Dopełniacz liczby pojedynczej rzeczowników męskich w XVI- i XVII-wiecznych tekstach małopolskiej literatury plebejskiej, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis 6. Studia Linguistica” I, s. 259–288.
Google Scholar
Pisarkowa K., 1974, Posesywność jako przykład problemu gramatycznego, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” XXXII, s. 3−17.
Google Scholar
Pisarkowa K., 1984, Historia składni języka polskiego, Wrocław.
Google Scholar